Post inny niż zwykle

Kochani.Na koniec dnia post inny niż zwykle. Jestem wrażliwa na krzywdę zwierząt,więc nie mogę wobec takiego...nazwijmy to prosto- okrucieństwa przejść obojętnie.
Bosman to prawdziwy koń znad Bałtyku, taki prawie morski. Choć gabarytowo bardziej okręt przypomina. Potężny, wysoki, dostojny. Kiedy kopyta stawia Bosman, ziemia trzęsie się w posadach. Ale przy tym wszystkim Bosman to anioł. Anioł dla ludzi, dla innych koni. Bosman pewnie i muchy by nie skrzywdził. To taki koń, którego najchętniej byś wziął do plecaka jak pluszowego misia, i wyciągał wieczorami do przytulania. 

Ale teraz ten koń potrzebuje pomocy. Zostały 4 dni i  ponad 11 tysięcy złotych do Zebrania,inaczej ten koń,jeszcze dość młody,bo dziesięcioletni, trafi na rzeź. Więc jeżeli tak jak ja jesteście wrażliwi na krzywdę zwierząt,i tak jak ja,nie chcecie pozwolić na to okrucieństwo,to proszę,w miarę możliwości wpłacajcie i udostępniajcie. Każda złotówka się liczy, dla was to tylko minuta,dla konia- całe życie.

https://www.ratujemyzwierzaki.pl/centaurus-bosman

Kolejne Życzenia na tym blogu.

No i cóż. taka kolej rzeczy. Również i temu Panu życzenia urodzinowe złożyć dziś wypada

 Ponieważ ten Pan w dniu dzisiejszym skończył lat 48.
Tylko właśnie...czego można by było mu życzyć skoro on już wszystko ma? (i skoro już wszystkiego mu życzyli w całym internecie? XD )
Ja nie mam pojęcia. A wy możecie swoje pomysły podsuwać w komentarzach.
To do następnego,kochani.

Ciekawostki,mity i stereotypy o różnych krajach świata

No witajcie,moi kochani po raz kolejny na tym moim blogu. Stwierdziłam,że jeszcze was porozpieszczam,tudzież jak kto woli pomęczę, ciekawostkami o różnych krajach świata,jednak nie o wszystkich,bo za dużo by tego było...jednak i tak to nie będzie najkrótsza notka na tym blogu..No to zaczynamy Alfabetycznie, od litery "A" czyli Afganistan.

1.Buzkaszi to narodowa gra w Afganistanie. Ta wymagająca gra wymaga złapania kozy podczas jazdy konnej.

2.Dari i Pushtu są oficjalnymi językami Afganistanu, ale w niektórych regionach mówi się również dialektami tureckimi.

3.W Afganistanie żyje co najmniej 14 plemion.

No to czas na Belgię. O każdym z krajów będą po 3 ciekawostki...chyba,że któryś będzie zasługiwał na to,coby mu więcej uwagi poświęcić

1.W 1990 r. belgijski król Baudouin został zatrzymany na 36 godzin. Był przeciwny prawu aborcyjnemu, które rząd chciał uchwalić, więc zdetronizował go, podpisał prawo i uczynił go ponownie królem.

2. Belgia składa się z trzech regionów federalnych – Flandria, Bruksela i Walonia.

3. Belgia miała pierwszego premiera geja w Europie. Nazywa się Elio Di Rupo

no to teraz litera C

1. Chorwacja jest ojczyzną krawatu.

2.Kwiatem narodowym Chorwacji jest Iris.

Dania...

1. Walt Disney kiedyś odwiedził ogrody Tivoli Gardens w Kopenhadze i był tak zainspirowany, że postanowił stworzyć w Ameryce coś podobnego: Disneyland.

2.W Danii deszcze lub śniegi padają co drugi dzień. Średnio Dania ma 171 dni opadów atmosferycznych przekraczających 0,1 mm. W 2009 r. Dania miała 184 dni opadów atmosferycznych.

3. Księżniczka Maryja, żona księcia duńskiego księcia Fryderyka pochodzi z Tasmanii, Australia.

4. Na nagrobku Hansa Christiana Andersena na cmentarzu kopenhaskim jest napisane po prostu „Poeta.”

No to co, Egipt?

1.Wymiana obrączek weselnych była tradycją starożytnych Egipcjan.

2.Kleopatra, ostatni faraon Egiptu, nie była Egipcjanką,lecz Greczynką.

zimniejsze klimaty...

1.Pierwszymi mieszkańcami Finlandii byli Lapończycy którzy byli tam, kiedy pierwsi Finowie wyemigrowali w pierwszym tysiącleciu przed naszą erą. Lapończycy przenieśli się na północ, do części znanej dziś jako Laponia.

2.Język fiński jest jednym z dziesięciu najtrudniejszych języków na świecie do nauki i tłumaczenia. Nic dziwnego, kiedy rzeczownik może mieć ponad 200 form lub kiedy jednym z najdłuższych słów jest „epäjärjestelmällistyttämättömyydellänsäkän”.

No i teraz zrobimy spory przeskok w Alfabecie bo aż do litery "I"...

1.Halloween pochodzi od irlandzkiego festiwalu Samhain.

2. Titanic, statek niezniszczalny, który zatonął w swoim dziewiczym rejsie, został zbudowany w Irlandii.

No to co, może Liban teraz?

1.Kraj posiada ponad 40 uniwersytetów.

2.Carlos Ghosn, Elie Saab, Carlos Slim Hel, Shakira, Salma Hayek, Gabriel Yared, Charles Elachi, Zuhair Murad, Billy Zane, Nicolas George Hayek, Tony Shalhoub itp. to Libańczycy.

3.Bejrut był niszczony i odbudowywany 7 razy, dlatego jest porównywany do Feniksa.

4.Poza Libanem mieszka około 18 milionów Libańczyków. (na przykład nasz dobrze nam znany i ,mam nadzieję, lubiany Mika ma libańskie korzenie :) )

Ciekawostki o Niemczech 

1.Wittelsbachowie rządzili Bawarią przez 738 lat

2.Hamburger otrzymał swoją nazwę od miasta Hamburg, Niemcy.

3.Pierwszym Oktoberfest był ślub księcia Ludwika z Bawarii

Znów klimaty skandynawskie, Norwegia

1.Pokojowa Nagroda Nobla przyznawana jest w Norwegii przez norweski komitet.

2.IKEA nazywa sofy, stoły kawowe, regały z książkami tak jak miejsca w Szwecji. Łóżka, szafy i meble po miejscach w Norwegii. Dywany po miejscach w Danii oraz stoły i krzesła po miejscach w Finlandii.

3.W Longyearbyen umieranie jest nielegalne, ponieważ ciała nie są tam zakopywane, ponieważ wieczny mróz w tym mieście uniemożliwia ich rozkład.

4. Król Harald z Norwegii ślubował, że nie pozostanie w związku małżeńskim przez całe życie, chyba że będzie mógł poślubić swoją prawdziwą miłość, która była córką kupca tkanin. (słitaśne w sumie)

5.Względna liczba osób posługujących się językiem angielskim jest wyższa w Szwecji, Norwegii, Danii i Holandii niż w Kanadzie.

6.Norwegowie założyli Dublin (Irlandia) , w 836 roku.

 No to co,Polska?

1. Na światowym rynku mamy prawie 70% udziału w produkcji ozdób z bursztynu. Najważniejszym kierunkiem eksportu tego minerału są rynki amerykański, azjatycki i europejski.

No i na koniec ciekawostki o Szwecji a później przejdziemy do mitów i stereotypów,ale tu już skupimy się tylko na Francji, Szwecji, Kanadzie i Polsce

1.W Szwecji jest 10 milionów ludzi, z czego około 2 miliony to osoby poniżej 18 roku życia. 85% z nich mieszka w miastach. Szwecja jest krajem bardzo wielokulturowym: 15% Szwedów urodziło się w innym kraju, podczas gdy około jedno na pięcioro dzieci w Szwecji ma rodzinę z korzeniami w innym kraju.

2.Szwecja płaci uczniom ponad 600 zł miesięcznie za chodzenie do szkoły średniej.

3.W 1979 roku Szwecja zakazała bicia i innych kar cielesnych wobec dzieci.

4.Szwecja zalegalizowała orientację homoseksualną w 1944 roku, a w 1972 roku jako pierwsze państwo na świecie zezwoliła na zmianę płci metrykalnej, czyli wpisu w dokumentach na temat płci.

5.Światowa gra Minecraft była jednoosobowym hobby szwedzkiego programisty Markusa „Notch” Perssona. Jest to w zasadzie cyfrowa wersja Lego.


No a co do tych stereotypów to ja pozwolę sobie tylko podlinkować wam jedno wideo :)

Ciekawostek o kawie ciąg dalszy.

Witajcie moi kochani czytelnicy. Dziś znów porządna porcja ciekawostek o kawie. Bez zbędnego przedłużania-lecimy z tematem.

1.Kawą Woltera nazywamy filiżankę naparu z czekoladą lub kakao. Co oczywiste, nazwa ma związek ze słynnym filozofem. Wolter zwykł pijać taką kawę w ogromnych ilościach. Nie dziwi to wcale – przy kawie na ogół dobrze się filozofuje. (Potwierdzam XD)

2.Hongkong espresso to chwytliwa nazwa napoju przygotowywanego z kawy i herbaty. Połączenie kofeiny znajdującej się w kawie i teiny w herbacie znakomicie stymuluje organizm do pracy. Ciekawe, czy w azjatyckim ekspresie podają Hongkong espresso? 😉

3.Ziarna kawy są bogate w fitosterole (nienasycone kwasy tłuszczowe), kwas chlorogenowy oraz witaminę E. Olej tłoczony z palonych ziaren kawowca ma właściwości regenerujące, łagodzi podrażnienia, uelastycznia i poprawia ukrwienie skóry. Stosuje się go do pielęgnacji skóry oraz włosów.

4.Filiżanka espresso o pojemności 25-35 ml zawiera około 65 mg kofeiny. Dla porównania: w 250 ml kawy zaparzonej tradycyjnie z fusami jest średnio 95 mg kofeiny.

5.Bywają dni kiedy się nic nie chce… Czy zdarza wam się zaniedbać wtedy czyszczenie urządzeń do parzenia kawy? Czyste naczynia to podstawa smacznego i aromatycznego naparu! Brudna kawiarka, niedoczyszczony młynek lub kubek, w którym uprzednio piliście coś innego, znacznie wpłyną na smak i aromat kawy. Jeśli chcecie cieszyć się nieskazitelnym smakiem ulubionego naparu koniecznie czyście narzędzia po każdym użyciu! Szczególnie dotyczy to np. dyszy przy ekspresie.

6.idealna temperatura parzenia kawy to 95 °C! Warto jednak pamiętać, że kolejnym ważnym elementem jest podgrzanie filiżanki, tak aby kawa po przelaniu zbyt szybko nie wystygła – idealne byłoby podgrzanie jej do około 70°C.

7.Częsty błąd, jaki słyszy się w kawiarniach, polega na złym nazewnictwie małej czarnej. Nazwa espresso pochodzi od włoskiego słowa espressivo, co znaczy że jest ono wyraziste w smaku, a nie to, że szybko się je robi lub pije. Dlatego warto pamiętać, że słowo espresso nie pochodzi od angielskiego słowa express, a właśnie od włoskiego espressivo – zatem zawsze zamawiajcie ESPRESSO 🙂

8.Pewnie niewielu z Was wie, że mieszkańcy Skandynawii mają swój niezwykły przysmak: piją kawę z jajkiem! Tak, to prawda. Brzmi to dość dziwnie, ale podobno smak takiego naparu jest zadziwiająco dobry. Wystarczy w małym garnuszku zagotować ok 250 ml wody, następnie dodać do niej około dwie łyżki kawy zmieszanej z jajkiem i gotować aż zniknie piana. Podczas podgrzewania dodajemy jeszcze szklankę wody, po około 5 minutach przelewamy napar przez sitko i możemy próbować. Podobno Dobrze smakuje z mlekiem i cukrem.

9.Miłośników kawy możemy podzielić na dwa rodzaje: jedni piją kawę i nie wyobrażają sobie zmienić jej smaku poprzez dodanie cukru czy śmietanki. Drudzy smakują się w kawie z dodatkami: syropy smakowe, przyprawy, posypki… – możliwości jest bez liku. A jaką Ty wybierasz?

Savoir Vivre picia kawy w różnych krajach

No i kolejna notka stworzona dla wielbicieli kawy. Jednak zanim przejdziemy do tego jak,jaką I KIEDY w różnych krajach się podaje (przyrządza) i pija kawę, no i co ciekawe, ILE się jej w różnych krajach pija,to może najpierw pogadamy o tym,jak ten napój w każdym zakątku świata ZAMÓWIĆ.

Sam napój pochodzi z Etiopii, a jej nazwa prawdopodobnie pochodzi od arabskiego słowa kahwa. Na całym świecie możemy ją zamówić używając podobno brzmiących słów: kawa, coffee, caffè, café, Kaffee, kafi, kávé, kàva, καφές...etc. No dobrze,to teraz przejdziemy do tego,jak,kiedy i jaka  kawa jest serwowana w różnych krajach.
Turcja: kahvesi
Zgodnie z tureckim przysłowiem, kawa powinna być czarna jak piekło, mocna jak śmierć i słodka jak miłość, Nalewana wprost z miedzianego naczynka z długą rączką kawa nazywa się cezve i jest pijana zwykle po posiłkach.
Francja: Cafe au lait

We Francji dzień zaczyna się filiżanką cafe au lait. Tę kawę z gorącym mlekiem zwykle podaje się w kubku - dość szerokim, by zamaczać w nim bagietkę albo croissanta.
Arabia Saudyjska: Kahwa

Arabski twist w kawie to zasługa cynamonu. Dodaje się go dla złagodzenia gorzkiego smaku.
Włochy: Espresso

Włoskie espresso zwykle podaje się z plastrem cytryny, który wzmacnia smak napoju. Podawana w maleńkich filiżankach jest zazwyczaj łykana w biegu.
Kuba: Cafe cubano

To bardzo mocna kawa, której tradycyjnie nie rozcieńcza się mlekiem. Jest podawana w maciupkich filiżankach i podobno najlepiej smakuje w sytuacjach towarzyskich ;) .
Irlandia: Irish coffee

To mieszanka kawy i whiskey wraz z cukrem i bitą śmietaną.
Meksyk: Cafe de olla
Ci, którzy kochają cynamon, muszą czuć się w Meksyku jak w niebie. Tę kawę parzy się z laskami cynamonu w  ceramicznych naczynkach.
Hiszpania: Cortado

Nazwa tego napoju pochodzi od słowa cortar, które w hiszpańskim oznacza "ciąć". Napój jest kombinacją espresso i mleka. Podczas przygotowywania "przecina" się espresso mlekiem.
Grecja: Frappe

Kawowy proszek, nazywany także kawą rozpuszczalną, miesza się z mlekiem, cukrem i lodowadą wodą. Efekt - orzeźwiające przebudzenie!
No i teraz już możemy pogadać o tym ILE kawy pijają różne narody,zaskoczę was pewnie. Włosi nie znaleźli się nawet w pierwszej dziesiątceWedług danych ICO (International Coffee Organisation), top 20 przedstawia się następująco:

Dlaczego w Finlandii, Norwegii, Danii i Szwecji pije się tak dużo kawy? Otóż, Skandynawia znana jest nie tylko ze swoich niskich temperatur i wysokich cen, ale także z tradycji Hygge oraz Fika. Fika w wolnym tłumaczeniu oznacza “rzuć cokolwiek robisz i zatrzymaj się, żeby cieszyć się swoją kawą”. To zwyczaj o wiele bardziej celebrowany od klasycznej kawy i ciastka po obiedzie, które znamy bardzo dobrze. Fika to moment dla Ciebie, który możesz spędzić na spokojnym rozmyślaniu lub dzielić go z przyjaciółmi. Ma pozwolić Ci na ukojenie nerwów i zebranie energii do działania na całą resztę dnia. Jest wiele instrukcji Fika(nia?), najprostsza, jaką udało mi się skonstruować to:
1. Usiądź wygodnie i odpręż się
2. Przygotuj kubek kawy
3. Zdobądź ciastko (albo jakąkolwiek inną przekąskę na jaką masz ochotę)
4. Powtarzaj tyle razy, ile potrzebujesz (i uzupełnij kawę)Kto ma ochotę na Fikę?
Podejrzewa się również, że mieszkańcy Finlandii są prekursorami kawy speciality w Europie. Przede wszystkim dlatego, że podczas gdy przedstawiciele innych narodów kupowali ciemno paloną kawę, Finowie mieli dostęp do zielonych ziaren i wypalali je samodzielnie w domu, o wiele jaśniej niż komercyjni dostawcy. Niektórzy wyspecjalizowali się w paleniu do tego stopnia, że zaczęli szukać lepszej jakości kawy w celu osiągnięcia lepszych profili smakowych.Przechodząc do kolejnej pozycji z listy zauważymy, że spożycie kawy w Holandii także jest imponujące (trzecie miejsce na świecie w 2013 i piąte według aktualnego raportu). Jeśli wierzyć zapiskom z wczesnych lat XVII wieku, Holendrzy jako pierwszy naród europejski zdobyli krzewy kawowe. Rośliny przybyły z Jemenu i zważywszy na to, że klimat europejski zdecydowanie nie nadaje się do uprawy kawy, zostały przetransportowane do holenderskich kolonii – Javy i Surinamu. Te wyspy przez długi czas pozostawały głównym źródłem kawy nie tylko dla holenderskich kawiarni, ale też dla całego starego kontynentu. 400 lat później Holandia nadal znana jest ze swoich coffeeshopów serwujących produkty speciality…Belgia także zawdzięcza swój wysoki poziom konsumpcji kawy kolonialnej historii. Dzięki swemu imperium w Afryce, Belgowie mieli dostęp do najlepszych ziaren z Rwandy i Kongo. Jak pewnie sami już zdążyliście zauważyć, jeśli raz przyzwyczaicie się do kawy, trudno jest z niej potem zrezygnować. Fakt, że kawa wspaniale współgra z czekoladą i goframi na pewno nie pomaga.Listę TOP 10 zamyka Kanada, Islandia natomiast plasuje się na trzeciej pozycji, co sprawia, że zaczynam się zastanawiać – czy na siłę szukam powodów wysokiego spożycia kawy, podczas gdy odpowiedź jest najprostsza na świecie – ludzie piją najwięcej kawy wtedy, kiedy jest im zimno?Tym tropem dochodzę do wyników polskiej sceny kawowej. Okazuje się, że chociaż spędzamy 6 miesięcy roku pod kocem, z ulubionym kubkiem, Polacy zużywają tylko 2,3 kg kawy rocznie w przeliczeniu na obywatela. Moja hipoteza pogodowa  staje się zatem nieuzasadniona. I całe szczęście, bo latem uwielbiam kawę tak samo mocno. Jeśli zastanawiacie się właśnie, czy kolejna filiżanka kawy to już za dużo, podpowiadam – zdecydowanie nie.

To jeszcze nie jest koniec naszego "kawowego cyklu".Na ten temat będzie jeszcze trochę wpisów. Zachęcam do czytania :) 

Coś dla kawoszy

Witajcie kochani po raz już nie wiem,który na tym blogu. Dzisiaj będą 2 notki z ciekawostkami,jednak nie językowe,nie o Garou,nie o krajach (chociaż o krajach w sumie trochę też)...O Kawie.O samej kawie jak i o kulturze parzenia i Picia kawy w różnych krajach. Pierwsza notka o samej kawie

• Ludwig Van Beethoven był wielkim fanem kawy. Mówiono, że był bardzo wymagający w jej zaparzaniu. Przed każdym przyrządzaniem kawy odliczał dokładnie 60 ziaren kawy na każdą filiżankę.
• Kawa ma już ponad 11 wieków i jest obecnie najczęściej spożywanym napojem na świecie.
• Trzy najpopularniejsze gatunki kawy to:
  Arabica (ok. 60 %), Robusta (ok. 36 %) i Excelsa (ok.1 %) - łącznie stanowią one 97 % rynku upraw kawy.
• Kawa swoją nazwę wzięła od starego arabskiego słowa „gahwah” lub tureckiego „kahweh”, co znaczy „usuwający zmęczenie”, czy też  „siła podnosząca”.
• Nazwa “cappuccino” pochodzi od zakonu kapucynów - wygląda bowiem jak kaptur ich brązowego habitu. Austriacki odpowiednik cappuccino to właśnie “kapucyn”
• Gdy przełkniemy pierwszy łyk kawy, kofeina potrzebuje zaledwie 10 minut, aby „dać nam kopa”. Po upływie nieco więcej niż 10 minut, stężenie kofeiny w naszej krwi osiąga połowę maksymalnego stężenia, co już wystarcza, żeby odczuć jej wpływ na nasz organizm. Najwyższy poziom jest po 45 minutach. To wtedy jesteśmy najbardziej pobudzeni. Zależnie od tego, w jakim tempie nasze ciało będzie w stanie zwalczyć narkotyk, możemy czuć efekt działania kofeiny od 3 do nawet 5 godzin.
• Kawa wpływa pozytywnie na nasze oskrzela, zwiększając ich światło i ułatwiając oddychanie. Polecana jest przy napadach duszności oraz przy astmie oskrzelowej.
• Wypicie kawy przed wysiłkiem fizycznym zmniejsza ból mięśni nawet do 50%. A wszystko dzięki zawartej w niej kofeinie.
• Oczywiście spożywana w niewielkich ilościach i z małą ilością mleka o niskiej zawartości tłuszczu. Zawarta w kawie kofeina przyśpiesza przemianę materii i poprawia trawienie!
• Skąd się wzięła kawa po irlandzku?
  Ta kawa z alkoholem była serwowana Amerykanom, aby pomóc im się rozgrzać w trakcie lotu, kiedy wracali z  Irlandii.
• Kawa zawiera więcej kofeiny niż energetyki.
• Kawa ze śmietanką stygnie około 20% wolniej niż zwykła czarna kawa.
• Nasze ciało przyjmuje kofeinę dużo wolniej, jeśli dodamy do swojej kawy mleka. Mleko osłabia działanie stymulantu.
• Badania przeprowadzone na Uniwersytecie w Teksasie wykazały, że mężczyźni, którzy piją od dwóch do trzech filiżanek kawy dziennie znacznie rzadziej cierpią na zaburzenia erekcji.
• Kofeina zawarta w kawie stymuluje wzrost włosów. I to nie tylko ta kofeina, którą zawierają szampony! Kofeina zmniejsza niekorzystny wpływ hormonów stresu na cebulkę włosa, więc hamuje także ich wypadanie
• - już samo wąchanie kawy może pobudzać i usuwać zmęczenie - odpowiada za to spryt naszego mózgu;
• Latte art to uważane za sztukę, tworzenie rysunków i wzorów na powierzchni napojów kawowych typu Latte.

Angielski tylko w UK i USA? Nie...:P

1. Język angielski zawdzięcza ponad tysiąc słów Szekspirowi

2. Większość słów we współczesnym angielskim pochodzi z języków staroangielskiego i francuskiego

3. Stany Zjednoczone nie mają języka urzędowego

4. W przeszłości w języku angielskim występował rodzaj gramatyczny (tak jak w polskim)

5. Angielski zapisywany jest alfabetem łacińskim

6. Dlaczego angielski jest tak popularny na całym świecie? Wszystko przez Imperium Brytyjskie i… iPhone’a!

7. W przeszłości alfabet angielski miał 29 liter

8. Angielski jest urzędowym językiem przestrzeni powietrznej

9. Angielska ortografia jest piekielnie trudna, a winę za to ponosi niejaki William Caxton

10. Cute Aggression (dosł. „urocza agresja”)
“Cute aggression”, czyli w dosłownym tłumaczeniu „urocza” lub „słodka agresja” określa sytuację, w której coś jest tak urocze, że chcesz to wyściskać z całych sił. „Uroczą agresję” możesz poczuć na przykład na widok nieziemsko słodkiego kotka lub szczeniaka – po polsku powiedzielibyśmy, że chciałbyś wyściskać takiego zwierzaka na śmierć.

11. Język angielski co dwie godziny staje się bogatszy o nowe słowoRedaktorzy popularnego anglojęzycznego słownika Oxford English Dictionary oszacowali, że każdego roku zasób angielskiego słownictwa zwiększa się o około 4000 nowych słów.Oznacza to, że nowe słowo pojawia się średnio co dwie godziny!12. Półtora miliarda ludzi mówi po angielskuPo angielsku możesz porozumieć się z co piątą osobą na świecie.
Co ciekawe, aż 600-700 milionów ludzi posługuje się angielskim jako językiem obcym.
13. Najbardziej zbliżonym do angielskiego językiem współczesnym jest fryzyjskiFryzyjski jest współczesnym językiem spotykanym na trzech niewielkich obszarach w Niemczech i Holandii.

Język w Quebecku- Inny Francuski

Kiedy zastanawiasz się, w jakich krajach mówi się po francusku, prawdopodobnie pierwsze, co przychodzi Ci do głowy, to Francja. Ma to sens - wskazówka jest nawet w nazwie! Po francusku mówi się jednak w ponad 50 różnych krajach, w tym w Kanadzie, gdzie francuski jest językiem urzędowym.Czym się odróżnia kanadyjski francuski? No cóż, technicznie to ten sam język, ale większość ludzi powiedziałaby, że francuski kanadyjski to odrębny język ze względu na akcent i specyficzne wyrażenia, których używają Kanadyjczycy. W Kanadzie mówi się po francusku głównie w Quebec, regionie na Wschodzie Kanady.Jeśli zamierzasz uczyć się kanadyjskiego francuskiego przez Internet, solidne podstawy języka francuskiego pomogą Ci postawić pierwsze kroki, zanim skupisz się na nauce francuskiego używanego w Quebec. Staraj się poznawać zwroty, które są przydatne, praktyczne i których możesz od razu użyć w praktyce - np. "dzień dobry" po francusku w Kanadzie to "bon matin". W Kanadzie zwroty "mon chum" i "ma blonde" oznaczają tyle, co "mój chłopak" i "moja dziewczyna". We Francji byłyby to odpowiednio "mon petit ami/ma petite amie".Dlaczego i jak francuski Quebec różni się od francuskiego metropolitalnegoMożna powiedzieć, że francuski metropolitalny (lub francuski standard europejski) i francuski quebecki (lub francuski kanadyjski), choć oba są zakorzenione we wczesnym klasycznym francuskim klasycznym, są dwiema odmiennymi odmianami francuskiego. Przegląd historii tego, jak język francuski powstał w Kanadzie, pomoże nam lepiej zrozumieć różnice między metropolitą a francuskim Quebec […]Metropolita francuski ewoluował bezpośrednio ze swoich europejskich korzeni. Chociaż widać, że ma kilka wpływów z sąsiedztwa języków obcych, takie wpływy są subtelne, a nawet ledwo zauważalne, w mówionym języku metropolitalnym. Z drugiej strony, pod silnym wpływem Brytyjczyków i pobliskich Stanów Zjednoczonych, francuski Québec wyświetla większą liczbę przyjętych angielskich słów, szczególnie w nieformalnym mowie kanadyjskiej.Jest prawie pewne, że dwie odmiany francuskie, gdy się je wypowie, będą miały różne akcenty i intonacje; podobnie jak angielski brytyjski i amerykański. Co ciekawe, zarówno pisany, jak i formalnie używany francuski québec, mają, z niewielkimi różnicami, tę samą strukturę i reguły gramatyczne jak francuski metropolitalny. Kiedy nieoficjalnie mówi się Québécois, różnice między obiema odmianami francuskimi stają się oczywiste. Francuski Kanadyjczyk na ogół nie będzie miał problemu z komunikacją z kimś, kto mówi po francusku metropolitalnie, chociaż może on nieco dostosować swój akcent, aby go zrozumieć.Ze swej strony europejscy francuskojęzyczni z łatwością zrozumieją formalne mówione québécois, ale mogą się mylić z nieformalnym mówionym québécois. Powodem tego jest to, że nieformalny francuski Québec używa idiomów, słów, odniesień kulturowych i wyrażeń, które są nieznane osobom posługującym się francuskim językiem metropolitalnym.Jeśli chodzi o wpływ języka angielskiego na francuski w Quebecu, to można wymienić dwa rodzaje słów i wyrażeń, w których wyraźnie obserwujemy te wpływy. Pierwsze to słowa wzięte bezpośrednio z języka angielskiego i dostosowane do zasad gramatyki francuskiej. W grupie tej spotkamy czasowniki, np.:

• crouser (od angielskiego to cruise – podrywać), zamiast francuskiego draguer;
• flasher (ang. to flash – dawać znak światłami) zamiast francuskiego clignoter;
• caller (ang. to call – wołać) w miejsce francuskiego czasownika appeler.

W grupie tych słów są również rzeczowniki, np.:

• toune (ang. tune – melodia) zamiast mélodie;
• moppe (ang. mop) zamiast serpillière.

Druga grupa to wyrażenia tłumaczone słowo w słowo z języka angielskiego, jak np.:

• bas-de-ville (ang. downtown – centrum) zamiast francuskiego le centre-ville;
• chien chaud (ang. hot dog);
• melon d’eau (ang. watermelon – arbuz) zamiast francuskiego pastèque;
• pâte à dents (ang. toothpaste – pasta do zębów) zamiast dentifrice.

Ten dziwaczny Francuski i jego jeszcze bardziej dziwaczne odmiany.

No to co,kochani.Kolejna notka z ciekawostkami językowymi? W dzisiejszej notce zajmiemy się językiem Francuskim jako ogółem i wszystkimi jego odmianami. Na początek Francuski jako ogół. język pochodzenia indoeuropejskiego z grupy języków romańskich. Jako językiem ojczystym posługuje się nim ok. 80 mln ludzi: ok. 67 mln Francuzów, ok. 4,5 mln Belgów (czyli 42%), ok. 1,5 mln Szwajcarów (czyli 20%), a także ok. 8 mln mieszkańców kanadyjskich prowincji Québec, Ontario i Nowy Brunszwik. Około 201 milionów osób na całym świecie używa francuskiego jako języka głównego (oszacowanie z 2009 r. według Organisation mondiale de la Francophonie), a 72 miliony jako drugiego języka codziennego (w tym krajach Maghrebu). Wiele z tych osób mieszka w krajach, w których francuski jest jednym z języków urzędowych bądź powszechnie używanych (54 kraje). Paradoksalnie, w Algierii, Maroku i Tunezji, gdzie nie ma statusu języka urzędowego, jest bardziej rozpowszechniony niż w wielu krajach Czarnej Afryki, w których jest jedynym językiem urzędowym.
Ciekawostki:
-Znane wszystkim określenie Mayday używane w łączności radiotelefonicznej i teletekstowej, przyjęte na całym świecie jako sygnał pomocy, pochodzi od francuskiego słowa M’aidez – w tłumaczeniu „pomoc”.
-Polacy uwielbiają wplatać francuskie słowa w swoje zdania, będąc tego zazwyczaj zupełnie nieświadomym… Nie wierzycie? Postarajcie się przypomnieć kiedy ostatnio usłyszeliście z ust swoich znajomych vis-a-vis, deja vu, czy faux pas. Z pewnością było to dość niedawno.
-Najdłuższy francuski palindrom to ressasser (rozważać). Dla tych, którzy zapomnieli – palindrom to słowo, które brzmi tak samo czytane od tyłu.
-Squelette (szkielet) to jedyne słowo rodzaju męskiego kończące się na -ette.
-Où jest jedynym słowem w języku francuskim, które posiada akcent nad „u”. Pomimo tego ta litera ma swój klawisz na klawiaturze!
-Francuski to bardzo kwiecisty i opisowy język.
- Francuzi uwielbiają tworzyć długie zdania czy przymiotniki. Zdanie Je suis bonne santé oznacza po prostu… Jestem zdrowy.
-Nie próbuj tłumaczyć wszystkiego dosłownie. Możesz popełnić przez to kilka błędów. Na przykład tout le monde (dosł. cały świat) oznacza wszyscy, a personne (choć kojarzy nam się z osobą) oznacza nikt.
-Francuski to też doskonały trening matematyczny. Po francusku 82 to… quatre-vingt-deux (czyli 4x20+2). Świetne wyzwanie dla mózgu!
-ciekawostka geograficzna – po francusku bez problemu dogadasz się w Azji, m.in. w Laosie, Kambodży czy Wietnamie.
Ciekawostki o odmianach języka Francuskiego
istnieje jednak wiele języków regionalnych. Wyróżnia się ich obecnie 75, ale jedynie 7 (lub 13- zależnie od źródła) z nich może być nauczanych w szkole. Są to:
1.Bretoński
2.baskijski
3.Kataloński
4.prowansalski
5.korsykański
6.alzacki
7.flamandzki
8.liguryjski
9.szampański
10. paryski
oraz język Quebecois,jednak jest to osobny wariant języka więc jego omówimy sobie w osobnej notce.
1.Bretoński jest językiem p-celtyckim, podobnie jak pozostałe języki brytańskie, a także język galijski.Uznany został przez państwo francuskie za tzw. język regionalny. Posiada cztery główne dialekty: kornwelski, leoński, treguirski i wanetejski. Najstarsze zabytki literatury w języku bretońskim pochodzą z IX wieku.Według sondażu z kwietnia 1997, określano liczbę britofonów (osób mówiących po bretońsku) jako 240 000 osób, co stanowiło 20% populacji na zachód od linii Paimpol-Vannes. Te statystyki nie zmieniały się od 1991 roku co tłumaczyło się postarzeniem populacji oraz wydłużeniem życia wśród osób starszych^[1]. Tylko 6% Bretończyków w wieku 40 lat mówi po bretońsku, a jeśli bada się młodzież poniżej 20 roku życia, jest ich tylko 1%. Środowisko aktywistów bretońskich oraz osób mieszkających na wschód od linii Paimpol-Vanne w ogóle nie pojawia się w statystykach.Sondaż (z 2007 roku) określa ich liczbę na 206 000^[2] osób.Ze względu na niewielką liczbę dzieci mówiących w tym języku, raport UNESCO z 1993 roku zaklasyfikował bretoński jako język poważnie zagrożony.Alfabet bretoński – alfabet oparty na alfabecie łacińskim, służący do zapisu języka bretońskiego. Składa się z następujących liter:A, B, Ch, C'h, D, E, F, G, H, I, J, K, L, M, N, O, P, R, S, T, U, V, W, Y, Z, Zh
2.– język Basków, zamieszkujących kilka prowincji na pograniczu Hiszpanii i Francji. Posługuje się nim dzisiaj ponad milion osób, z których ok. 90% mieszka w Hiszpanii.Wyróżnia się dziesięć dialektów języka baskijskiego. Ze względu na duże różnice pomiędzy nimi powstała ustandaryzowana odmiana języka (euskara batua), kumulująca cechy największych dialektów języka baskijskiego, oparta zwłaszcza na dialekcie Gipuzkoa. Norma ta nauczana jest w szkołach. Literatura w tym języku powstaje od XVI wieku. Pierwszą drukowaną książkę w języku baskijskim wydano w 1545 roku.Jego przynależność genetyczna nie została do tej pory ustalona, ale z pewnością nie jest to język indoeuropejski. Zwykle uważany jest za język izolowany, lecz istnieją przypuszczenia, że jest on spokrewniony z językami kartwelskimi^[2] czy chamickimi, bywa też zaliczany do hipotetycznej makrorodziny dene-kaukaskiej^[3]. W języku baskijskim występują liczne zapożyczenia z łaciny, hiszpańskiego i francuskiego.
3.Język kataloński (kat. llengua catalana [ˈʎeŋgwə kətəˈɫanə], català [kətəˈɫa]) – język romański z grupy zachodniej, mający status języka urzędowego w Andorze i hiszpańskich wspólnotach autonomicznych: Katalonii, Balearach i Walencji. Jest zrozumiały dla 9 milionów ludzi, z których większość zamieszkuje wymienione regiony Hiszpanii.Według Ethnologue kataloński jest językiem wschodnioiberyjskim^[2]. Dzieli wiele cech z hiszpańskim, włoskim i francuskim.Najbliższym krewnym katalońskiego jest język oksytański. Z powodu tego podobieństwa oraz opierając się na pewnych teoriach historycznych dotyczących pochodzenia Katalończyków, niektórzy językoznawcy zaliczają kataloński nie do grupy iberoromańskiej, lecz galoromańskiej. Jeszcze inni wyróżniają dla tych dwóch języków osobną grupę oksytańską. Jak wszystkie języki romańskie, kataloński wywodzi się z łaciny.
4.Język korsykański (lingua corsa) – język romański, którym posługuje się ok. 260 tys. mieszkańców Korsyki (francuskiej wyspy na Morzu Śródziemnym), a także ok. 80 tys. Korsykan mieszkających w Boliwii, Kanadzie, Kubie, Portoryko, Urugwaju, USA, Wenezueli i we Włoszech.Na Korsyce funkcjonują dwa odmienne dialekty. Większość mieszkańców wyspy mówi dialektem północnym (głównym ośrodkiem jest Bastia). Mowa ta uchodzi często za dialekt języka włoskiego, a konkretnie za odmianę dialektu toskańskiego^[1]. Na południu (okolice Sartène) używa się języka, który jest bardzo zbliżony do dialektów sardyńskich i z tego tytułu bywa zaliczany do języków południoworomańskich^[2]. W centrum wyspy (Ajaccio) używa się formy przejściowej pomiędzy dialektami.

Większość użytkowników tego języka zna język francuski, ale na co dzień posługuje się korsykańskim, także w piśmie. Fragmenty Biblii przetłumaczono na korsykański w latach 1861-1994. Język ten miał duży wpływ na dialekt gallurski języka sardyńskiego.